Archief

2011/2012 – Stucwerk

Uit recensie Leidsch Dagblad:
“Huiskamerdrama aan Plantsoen”

Je zit in de kamer-en-suite waar zich een klein huiskamerdrama afspeelt. Dichter kun je er niet bovenop zitten. Als toeschouwer. We stappen als toeschouwers in de wereld van een echtpaar, dat het verlaten van het ouderlijk huis door de laatste dochter aangrijpt voor een opknapbeurt van het lege nest. Het huis staat op zijn kop en tot overmaat van ramp willen de twee ingehuurde Polen niet erg meewerken.

“Sheila Lever en Evert van der Meulen acteren vol vuur”

“Het toneelstuk is speciaal voor deze plek geschreven door Jurre Bussemaker. De teksten zijn puntig, bekken lekker en zijn humoristisch zonder kolderiek te worden. “De meerwaarde van ‘Stucwerk’ zit ‘m vooral in de huiskamersetting”

2010 – Benefietvoorstelling voor stichting Le Shan

Benefietvoorstelling voor de Le Shan stichting in schouwburg was groot succes?
Sheila Lever van Het Plantsoentheater was verantwoordelijk voor de regie én samen met actrice Lies Heemskerk presenteerde zij deze speciale theater/muziekavond, waarin de (fantastische) artiesten belangenloos optraden: René van Kooten, Olaf& Jasper, Sanne Wallis de Vries, Franc Veeger en band, studenten Academie Muzikaal Talent.

Uit de pers:
“De diverse acts werden ‘aan elkaar geacteerd’ door Sheila Lever en Lies Heemskerk die dat op onnavolgbare wijze deden”

2009 – Nuova Grande Victorine

Recensie: (Leidsch Dagblad)
Plantsoentheater geeft masterclass vernederen. Nuova Grande Victorine past goed bij de mogelijkheden van het Plantsoentheater; klein bezet, niet te lang, smaakvolle setting, geen ingewikkeld decor.

2008 – Brasserie La Mére

Recensie: (Leidsch Dagblad)
‘Intiem en vilein drama in veilinghuis’
‘Brasserie La Mère verrukkelijk en een beetje genant’
Lever trekt al haar vilein uit de kast, chanteert en speelt de vermoorde onschuld, gaat kortom tot het schandalige uiterste om te winnen. Heemskerk biedt goed weerwerk, ook zij weet feilloos de zwakke plekken te raken door met een uitgestreken gezicht de meest verschrikkelijke dingen te debiteren. Maar tegen madame Charonne zou iedereen het afleggen!!

2008 – De Minnaar

Recensie: (Leidsch Dagblad)
‘Met deze tweepersoons Pinter viert Het Plantsoentheater zijn jubileum.’
‘Het Plantsoentheater werd een aanwinst voor het Leidse theaterleven. Meer nog dan op kleine podia profiteer je van hét sterke punt van toneel: de fysieke en kwetsbare aanwezigheid van de spelers.’
‘Een jubileumvoorstelling die er zijn mag. Goed gekozen bij de locatie.’

2007 – De Erfenis

Recensie: (Leidsch Dagblad)
‘Spel van actrices in ‘De Erfenis’ kan alleen nog maar groeien’.
Zet twee vrouwen tegenover elkaar, die dezelfde man ‘gedeeld’ hebben, en je krijgt bijna als vanzelf theatraal vuurwerk. De manier waarop in ‘De Erfenis’ de tweestrijd wordt opgediend, blijft mede door de toegepaste ironie wel geserreerd.

De locatie van het veilinghuis biedt niet alleen een passende ambiance, Het gaat nog een stap verder: alles draait om een ter veiling aangeboden saffier: de Padparadja. De aanleiding voor deze ontmoeting is dus niet toevallig op deze plek. De veiling is bijna de motor van het helder geconstrueerde verhaal, dat kleine wendingen bevat die de spanningsboog tot het einde toe intact houden. Spelmateriaal waar actrices van kunnen smullen. En je ziet Sheila Lever als de weduwe en Ellis van Maarseveen als de minnares daarvan genieten. Een sterke productie die alleen nog maar kan groeien.